|
1946
r.
Uczestniczy
w obradach Konferencji Episkopatu Polski.
1948
r.
Zostaje
arcybiskupem metropolitą gnieźnieńskim i warszawskim - prymasem
Polski.
1949
r.
Z
jego inicjatywy rozpoczynają się rozmowy z komunistycznym rządem
Polski w ramach tzw. „Komisji Mieszanej”.
1950 r.
Wobec braku Konstytucji, podpisał porozumienie z rządem
komunistycznym. Była to jedyna deklaracja prawna określająca
sytuację Kościoła w Polsce.
1953 r.
Otrzymuje
godność kardynała. W tym czasie nasila się w Polsce prześladowanie
Kościoła, ograniczanie jego wolności, podstawowych praw. Nastąpiły
aresztowania biskupów i księży. Z inicjatywy
Stefana Wyszyńskiego na Konferencji Episkopatu Polski w Krakowie
uchwalono treść listu o sprzeciwie wobec rażącego łamania przez rząd
zawartych z Kościołem porozumień.
8 maja 1953
r.
Uchwalenie przez Konferencję Episkopatu w Krakowie listu do rządu
pod nazwą NON POSSUMUS, a którego autorem i wnioskodawcą był
Prymas Polski.
25
września 1953 r.
Zostaje
aresztowany i wywieziony z Warszawy. Przebywał w odosobnieniu w
Rywałdzie, Stoczku Klasztornym, Prudniku.
Od 27 października 1955 r. do 26 października 1956 r.
Internowany w Klasztorze Sióstr Nazaretanek w Komańczy.
28 października 1956 r.
Zostaje
zwolniony z interweniowania i wrócił do Warszawy.
8 grudnia 1956 r.
Doprowadzenie do zawarcia nowego, korzystnego dla Kościoła, tzw.
małego porozumienia z władzami, na mocy którego m.in. w szkołach
przywrócono naukę religii, i umożliwiono powrót biskupów na ziemie
zachodnie i północne.
3 maja 1957 r.
Na Jasnej Górze prymas Polski rozpoczął Wielka Nowennę Tysiąclecia.
|
